Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΙΟΥ κ. ΜΑΡΚΟΥ ΜΗΝΟΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 2013 ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΙΟΥ κ. ΜΑΡΚΟΥ ΜΗΝΟΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 2013 ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Σάββατον 02.03.2013 Ἱ. Ναός Ἁγίων Ἀποστόλων Φλατσίων. Μ. Ἑσπερινός.
Κυριακή 03.03.2013 Ἱ. Ναός Ἁγίου Εὐστρατίου Θυμιανῶν Θ. Λειτουργία.
Σάββατον 09.03.2013 Ἱ. Ναός Ἁγίου Μάρκου Βροντάδου. Θ. Λειτουργία.
Σάββατον 09.03.2013 Ἱ. Ναός Κοιμ. Θεοτόκου Καρυῶν. Μ. Ἑσπερινός.
Κυριακή 10.03.2013 Ἱ. Μητροπολιτικός Ναός Χίου Θ. Λειτουργία.
Τετάρτη 13.03.2013 Ἱ. Ναός Ἁγίου Νικολάου Οἰνουσσῶν Μ. Ἑσπερινός.
Πέμπτη 14.03.2013 Ἱ. Ναός Τριῶν Ἱεραρχῶν Οἰνουσσῶν Θ. Λειτουργία.
Σάββατον 16.03.2013 Ἱ. Ναός Ἁγίας Μαρίνης Μυρμηγκίου Μ. Ἑσπερινός.
Κυριακή 17.03.2013 Ἱ. Ναός Ἁγ. Ἰωάννου Προδρ. Καταρράκτου Θ. Λειτουργία.
Κυριακή 17.03.2013 Ἱ. Μητροπολιτικός Ναός Χίου Κατ. Ἑσπερινός.
Δευτέρα 18.03.2013 Ἱ. Προσκύνημα Ἁγίας Μαρκέλλης Βολισσοῦ Μ. Ἀπόδειπνον.
Τετάρτη 20.03.2013 Ἱ. Ναός Ἁγίου Μάρκου Βροντάδου (ἑσπέρας) Προηγ. Θ. Λειτουργία.
Παρασκευή 22.03.2013 Ἱ. Ναός Παναγίας Ρουχουνιωτίσσης (πρωΐ) Προηγ. Θ. Λειτουργία.
Παρασκευή 22.03.2013 Ἱ. Ναός Παναγίας Ἁγιογαλούσαινας (Ἅγιον Γάλας) Α΄Χαιρετισμοί.
Κυριακή 24.03.2013 Ἱ. Μητροπολιτικός Ναός Ἀθηνῶν Θ. Λειτουργία
Δευτέρα 25.03.2013 Ἱ. Ναός Εὐαγγελιστρίας πόλεως Χίου Ἱερά Πανήγυρις.
Δευτέρα 25.03.2013 Ἱ. Ναός Εὐαγγελιστρίας πόλεως Χίου Μεθ. Ἑσπερινός.
Πέμπτη 28.03.2013 Ἱ. Ναός Ἁγ. Παντελεήμονος Κεράμου Μ. Ἀπόδειπνον.
Παρασκευή 29.03.2013 Ἱ. Ναός Παναγίας Σικελλιᾶς Β΄ Χαιρετισμοί.
Σάββατον 30.03.2013 Ἱ. Ναός Ἁγίας Μαρίνης Ἐγκρεμοῦ πόλ. Χίου Μ. Ἑσπερινός.
Κυριακή 31.03.2013 Ἱ. Ναός Παναγίας Μουτσαίνης Θ. Λειτουργία.
Κυριακή 31.03.2013 Ἱ. Μητροπολιτικός Ναός Χίου Κατ. Ἑσπερινός.

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

Πρόγραμμα Ἐξομολογήσεως ἐν ὄψει τῆς Μεγάλης Ἑορτῆς τοῦ Πάσχα (2013ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ)

Πρόγραμμα Ἐξομολογήσεως ἐν ὄψει τῆς Μεγάλης Ἑορτῆς τοῦ Πάσχα (2013)

ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ
E-mailΕκτύπωση PDFΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. 462
ΑΡΙΘ. ΔΙΕΚΠ. 124
Ἐν Χίῳ τῇ 18ῃ Φεβρουαρίου 2013
ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Πρὸς
τὸν Ἱερόν Κλῆρον
καὶ τὸν εὐσεβῆ λαόν
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Εὐλαβεῖς Ἱερεῖς,
Διά τοῦ παρόντος, γνωρίζομεν ὑμῖν, ὅτι προκειμένου οἱ Χριστιανοί νά προετοιμασθοῦν διά νά κοινωνήσουν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, ἐν ὄψει τῆς Μεγάλης Ἑορτῆς τοῦ Πάσχα, οἱ κάτωθι Πνευματικοί - Ἐξομολόγοι θά ἐπισκεφθοῦν τίς κατωτέρω Κοινότητες, ὡς ἀκολούθως:
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χίου κ. Μᾶρκος
Ἱ. Μητροπολιτικός Ναός Χίου ἐν συνεννοήσει μετά τοῦ Αἰδεσ. Ἐφημερίου τοῦ Ἱ. Ναοῦ.
Ἱ. Ν. Ἁγίου Μάρκου Βροντάδου ἐν συνεννοήσει μετά τοῦ Αἰδεσ. Ἐφημερίου τοῦ Ἱ. Ναοῦ.
Ἱ. Ν. Μετ. Σωτῆρος Χριστοῦ Ψαρῶν ἐν συνεννοήσει μετά τοῦ Αἰδεσ. Ἐφημερίου τοῦ Ἱ. Ναοῦ.
1) π. Γεώργιος Λιαδῆς, Πρωτοσύγκελλος
8.4.2013 ΔΕΥΤΕΡΑ: Πυργί (ὥρα 17.00).
2)π. Δημήτριος Γεόμελος, Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος
21.4.2013 ΚΥΡΙΑΚΗ: Νεοχώριον (ὥρα 17.00).
3) π. Νικόλαος Μικέδης
21.4.2013 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἁρμόλια – Καλαμωτή
22.4.2013 ΔΕΥΤΕΡΑ: Βέσσα – Λιθί - Ἐλάτα.
4) π. Διονύσιος Παπανικολάου
9.4.2013 ΤΡΙΤΗ: Χαλκειός (ὥρα 16.30) – Βερβεράτο
11.4.2013 ΠΕΜΠΤΗ: Αὐγώνυμα - Ἀνάβατος.
5) π. Νεκτάριος Ἐπιτροπάκης
8.4.2013 ΔΕΥΤΕΡΑ: Μεστά (ὥρα 9.00) - Ὀλύμποι.
6) π. Παντελεήμων Βῶλος
30.3.2013 ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Σωφρονιστικόν Κατάστημα Χίου (ὥρα 11.00).
20.4.2013 ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Κατάβασις-Διευχά-Φυτά-Κηπουριές-Σπαρτούντα-Πιτυός.
7) π. Στυλιανός Μανώλης
9.4.2013 ΤΡΙΤΗ: Βασιλεώνοικον (ὥρα 17.00) - Βαβύλοι.
8) π. Γεώργιος Καψύλης
22.4.2013 ΔΕΥΤΕΡΑ: Συκιάδα (ὥρα 9.30) - Λαγκάδα.
9) π. Νικόλαος Καραβᾶς
Οἰνοῦσσαι.
10) π. Ἀπόστολος Λάρδας
22.4.2013 ΔΕΥΤΕΡΑ: Θολοποτάμι (ὥρα 16.30).
11) π. Ἰωάννης Κοντός
27.4.2013 ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Βολισσός (ὥρα 15.00) - Σιδηρούντα.
12) π. Μιχαήλ Στεφανιῶρος
21.4.2013 ΚΥΡΙΑΚΗ: Καρυές.
13) π. Γεώργιος Πουλιᾶς
21.4.2013 ΚΥΡΙΑΚΗ: Νένητα (ὥρα 11.00).
14) π. Ἀπόστολος Γαλάτουλας
22.4.2013 ΔΕΥΤΕΡΑ: Πατρικά (ὥρα 17.00).
15) π. Ἀντώνιος Παλαιός
26.4.2013 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Καρδάμυλα: Τίμιος Σταυρός (ὥρα 16.00) - Ἅγ. Λουκᾶς (ὥρα 17.30 ), Ἅγ. Νικόλαος (ὥρα 19.00).
16) π. Παναγιώτης Σκυριώτης
21.4.2013 ΚΥΡΙΑΚΗ: Πισπιλούντα (ὥρα 11.00) – Ποταμιά – Χάλανδρα– Ἐγρηγόρος.
23.4.2013 ΤΡΙΤΗ: Ἀφροδίσια – Κέραμος – Λεπτόποδα.
25.4.2013 ΠΕΜΠΤΗ: Κουρούνια – Νενητούρια.
17) π. Ἰωάννης Τσιμούνης
23.4.2013 ΤΡΙΤΗ: Φλάτσια (ὥρα 16.30) – Βουνός – Κοινή.
18) π. Χριστοφόρος Γουρλῆς
21.4.2013 ΚΥΡΙΑΚΗ: Ζυφιᾶς - Δαφνών (ὥρα 16.00).
19) π. Νικόλαος Κλαδιᾶς
22.4.2013 ΔΕΥΤΕΡΑ: Καμπιά (ὥρα 16.00) – Βίκι – Ἀμάδες – Γηροκομεῖον Καρδαμύλων.
20) π. Γεώργιος Κωνσταντίνου
22.4.2013 ΔΕΥΤΕΡΑ: Μυρμήκι (ὥρα 16.00) – Μέσα Διδύμα – Ἔξω Διδύμα – Παγίδα.
24.4.2013 ΤΕΤΑΡΤΗ: Καταρράκτης – Καλλιμασιά.
21) π. Δημήτριος Φώτης
20.4.2013 ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Γηροκομεῖον Χίου (ὥρα 15.00) – Θυμιανά (ὥρα 16.00).
27.4.2013 ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Συκούσης (ὥρα 15.30).
22) π. Γεώργιος Χανδρῆς
22.4.2013 ΔΕΥΤΕΡΑ: Ἅγ. Γάλας (ὥρα 16.00) – Μελανιός – Τρύπες.
23) π. Γεώργιος Λοῦρος
22.4.2013 ΔΕΥΤΕΡΑ: Παρπαριά (ὥρα 16.00) – Πυραμά.
Ὅθεν παρακαλοῦμεν ὑμᾶς, ὅπως, ἀφ’ ἑνός μέν ἐνημερώσητε τούς ἐνορίτας ὑμῶν ἐγκαίρως, περί τῆς ἀκριβοῦς ἡμέρας καί ὥρας ἀφίξεως τοῦ Ἐξομολόγου εἰς τάς Ἐνορίας των, ἀφ’ ἑτέρου δέ προτρέψητε αὐτούς, ὅπως προσέλθουν εἰς τό Ἱερόν Μυστήριον τῆς Ἐξομολογήσεως.-
Ἐντολῇ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Ὁ Πρωτοσύγκελλος
Ἀρχιμανδρίτης Γεώργιος Κ. Λιαδῆς

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013 - ΙΖ΄ Ἐπιστολῶν ΠΗΓΗ :ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013 - ΙΖ΄ Ἐπιστολῶν

ΠΗΓΗ :ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ


E-mailΕκτύπωση PDF


ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Ἀριθμός 6

Κυριακή ΙΖ΄ Ἐπιστολῶν

17 Φεβρουαρίου 2013

(Β΄Κορ. στ΄ 16 – ζ΄ 1)

«ὑμεῖς ἐστε ναός Θεοῦ ζῶντος»

Τό σῶμά μας, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅπως καί τό σῶμα τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, εἶναι ναός καί κατοικία τοῦ Θεοῦ! Αὐτό μᾶς βεβαιώνει ὁ Ἀπόστολος καί μᾶς ὑπενθυμίζει τήν σχετική ὑπόσχεσι τοῦ Θεοῦ: «ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς». Ἐφ ὅσον τό σῶμά μας εἶναι ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὀφείλουμε νά τό ἀντιμετωπίζουμε μέ ἀπόλυτο σεβασμό.

Μέ πόσο σεβασμό καί ἱερό δέος ἀντιμετωπίζουμε τό ναό τοῦ Θεοῦ! Ἕνα μεγαλοπρεπῆ ναό, ἀλλά καί ἕνα ταπεινό καί φτωχό ἐξωκκλήσι. Ἕναν ἀκέραιο, ἀλλά καί ἕναν μισογκρεμισμένο καί ἐρειπωμένο ναό...Μέ τόν ἴδιο σεβασμό πρέπει νά στεκώμεθα μπροστά στό ὑγιές, ἀκέραιο καί ὄμορφο, ἀλλά καί στό ἀσθενικό, ἀνάπηρο κάι δύσμορφο σῶμα. Στίς περιπτώσεις ἰδίως πού ἡ φυσική φθορά καί ὁ πόνος ἔχουν ἐρειπώσει τό ναό τοῦ Θεοῦ, ἄς μή τό λησμονοῦμε, καί τότε ἀκόμη βρισκόμαστε μπροστά σέ ναούς, στούς ὁποίους ὀφείλουμε κάθε σεβασμό...Τό σῶμα, πού εἶναι καχεκτικό καί δύσμορφο, τό σῶμα πού ὑποφέρει ἀπό τήν ἀρρώστια, τό σῶμα αὐτό εἶναι ἕνας ραγισμένος ναός τοῦ Θεοῦ, πρός τόν ὁποῖο ὀφείλουμε τόν ἀπεριόριστο σεβασμό μας! Οἱ γέροντες γονεῖς μας, πού πάσχουν ἀπό χρόνιες παθήσεις, οἱ ἀσθενεῖς, οἱ κατάκοιτοι τῶν νοσοκομείων καί τῶν άσύλων, εἶναι καί αὐτοί ναοί τοῦ Θεοῦ, τούς ὁποίους πρέπει νά σεβώμεθα καί νά ἐξυπηρετοῦμε.

Εἶναι ἰδιαίτερη τιμή νά ἐξυπηρετεῖ κανείς τό ναό τοῦ Θεοῦ. Νά φροντίζει γιά τήν ἀνέγερσι καί τόν ἐξωραϊσμό, τήν καθαριότητα καί τήν «εὐπρέπεια» τοῦ Οἴκου τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί τήν ἀναστήλωσί του ἀκόμη, ὅταν χρειάζεται, ὥστε τόν ἐρειπωμένο ναό νά τόν ἀποδίδει καί πάλι στήν λατρεία τοῦ Θεοῦ! Ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ ἰδιαίτερα αὐτούς πού διακονοῦν τό Ναό: «Ἁγίασον, Κύριε, τούς ἀγαπῶντας τήν εὐπρέπειαν τοῦ Οἴκου σου», εὔχεται.

Ὅταν ἀσχολούμεθα μέ τή διατροφή, τή συντήρησι, τήν ἀγωγή ἤ τή θεραπεία καί νοσηλεία τοῦ σώματος, διακονοῦμε τό ναό τοῦ Θεοῦ.

Ἡ μητέρα καί ὁ πατέρας πού φροντίζουν γιά τή διατροφή καί τή συντήρησι τῶν παιδιῶν τους, διακονοῦν τούς ἔμψυχους αὐτούς ναούς τοῦ Θεοῦ. Ἡ σκέψις αὐτή μπορεῖ νά μεταμορφώσει τόν καθημερινό ἀγώνα καί τή φροντίδα τῶν γονέων γιά τά παιδιά τους καί τήν ὁποιανδήποτε προσφορά πρός αὐτά νά τήν κάνει πιό πρόθυμη, πιό ἤρεμη, πιό προσεκτική.

Ὁ γιατρός καί ἡ ἀδελφή νοσοκόμος, πού μοχθοῦν γιά τή θεραπεία καί τή νοσηλεία τῶν ἀσθενῶν, ἀναστηλώνουν ἐρειπωμένους ναούς τοῦ Θεοῦ. Κάθε μέλος καί ὄργανο τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος εἶναι καί μιά ψηφίδα τοῦ ἔμψυχου ναοῦ τοῦ Θεοῦ, πού ἀξίζει ὅλο τους τό σεβασμό καί τήν προσοχή.

Ὁ ναός τοῦ Θεοῦ εἶναι Ἅγιος, ἀφιερωμένος στή δόξα καί τήν λατρεία τοῦ Δημιουργοῦ μας. Γι’αὐτό καί τόν διατηροῦμε καθαρό καί ἀμόλυντο ἀπό κάθε ρυπαρότητα.

Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τό σῶμά μας. Λέει ὁ Ἀπόστολος: «Ἄς καθαρίσωμε τούς ἑαυτούς μας ἀπό κάθε τι πού μολύνει τό σῶμα καί τό πνεῦμά μας, καί ἄς ἐπιδιώκωμε τόν ἁγιασμό μας». Ὁ ἁγιασμός, ἡ ἀποφυγή δηλαδή κάθε ἁμαρτίας, μεταβάλλει τό σῶμα σέ ναό, σέ ὄργανο δοξολογίας τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι, κάθε βῆμα μας γιά τήν κατάκτησι τῆς ἁγιότητος εἶναι καί ἕνα «ὡσαννά» μπροστά στό θρόνο τοῦ Θεοῦ. Κάθε σταγόνα ἱδρῶτος πού χύνουμε γιά τήν ὑπερνίκησι τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου «σύν τοῖς παθήμασι καί ταῖς ἐπιθυμίαις» του, εἶναι καί ἕνα «ἀλληλούϊα» στόν ἀναστημένο Κύριο, πού νίκησε τό θάνατο.

Γιά τό ἀνθρώπινο σῶμα ὁ Χριστιανισμός συνιστᾶ σεβασμό, ἐξυπηρέτησι καί ἁγιασμό. Τά τρία αὐτά στοιχεῖα συνθέτουν τήν πιό γνήσια στάσι μπροστά στό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου. Καί ὅσοι τηροῦν τή στάσι αὐτή μέσα στή ζωή εἶναι μιά ἐλπίδα γιά τή σημερινή ἀνθρωπότητα. Ἐλπίδα νά σταματήση τό κατακύλισμα τῆς περιφρονήσεως καί ἐκμεταλλεύσεως τοῦ ἀνθρώπινου σώματος καί ἀφετηρία γιά μιά νέα ἐποχή, ὅπου τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου θά ἔχει τή σωστή του θέσι ἀνάμεσα στίς ἄλλες ἠθικές καί πολιτιστικές ἀξίες.

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

ΑΝΤΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ


       Έστω και εκ των υστέρων θεωρούμε επιτακτική ανάγκη και υψηλότατο καθήκον μας να  εκφράσουμε δια του γραπτού λόγου τα θερμότατα και εγκαρδιότατα συλλυπητήριά μας για την αδόκητη απώλεια του εκλεκτού και τοις πάσι  πολυαγαπημένου αειμνήστου ,αγιοκηρυκούση  Ιωάννη Μαλαχιά .

       Δε θα λησμονήσουμε ποτέ τη γλυκύτατη και ήπια έκφραση του προσώπου του , που τώρα είμαστε πεπεισμένοι ότι θα είναι ακόμη πιο γλυκιά και γαλήνια στην ευρύχωρη συγχωρητική αγκαλιά του  Χριστού μας και των αγαπημένων του οικείων και συνενοριτών ,που κοιμήθηκαν τον αιώνιο ύπνο .                 

        Δε θα λησμονήσουμε τον αεικίνητο και ακούραστο οικογενειάρχη ,  που αγωνίστηκε με κάθε δύναμη της ψυχής του , για να αναθρέψει τέκνα εκλεκτά και να αποτελεί για όλους μας φωτεινό δρομοδείκτη και λαμπρό πρότυπο στη σκοτεινή και τυποποιημένη εποχή μας  . Ο αλησμόνητος Ιωάννης Μαλαχιάς δε στάθηκε απλά ο πρόθυμος διανομέας γαλακτοκομικών προιόντων σε όλες τις γειτονιές του Βροντάδου μας ,αλλά κυρίως ο απλόχερος δωρητής της ευγένειας , της αγάπης και της καλοσύνης που τον διέκρινε σε κάθε έκφανση του βίου του .

          Απευθυνόμενοι στις εκλεκτές θυγατέρες του εκλιπόντος τους μεταφέρουμε τον ειλικρινέστατο θαυμασμό μας για όσα προσέφεραν  στους γονείς τους  και στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο  και τιμούμε την μνήμη του μακαριστού πατρός τους  Ιωάννου ως ενός πολύτιμου διαμαντιού στην τοπική κοινότητα και την ενορία των Αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης  .

        Ο Κύριός μας να τον αναπαύει εις αιωνίους μονάς  και στις θυγατέρες του να χορηγεί πνευματική καρποφορία και υγεία ,  ώστε να συνεχίζουν  το έργο του επί πλείστα έτη  διακόνισσες του πλησίον και πρότυπα αγαθά αφοσίωσης και αγάπης .

                                                                                    Ν.Φλάμος

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Ἀριθμός 4

Κυριακή ΙΕ΄ Ἐπιστολῶν

3 Φεβρουαρίου 2013

(Β΄Κορ. δ΄ 6 – 15)

«... Καί ἡμεῖς πιστεύομεν διό καί λαλοῦμεν».

Πάντοτε, σέ κάθε ἐποχή, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ χριστιανική μαρτυρία ὑπῆρξε ἔργο κατ’ἐξοχήν δύσκολο καί λεπτό. Στήν ἐποχή μας - ἐποχή μεγάλων ἰδεολογικῶν ζυμώσεων καί ἐπαναστατικῶν κοινωνικῶν ἀνακατατάξεων - ἔχει καταστεῖ ἀκόμη δυσκολότερο. Ἔτσι, πολλοί στίς μέρες μας ὁμιλοῦν γιά κρίση ἀξιοπιστίας τοῦ χριστιανικοῦ λόγου καί τῆς ἐκκλησιαστικῆς μαρτυρίας. Ὑποστηρίζουν, ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἀπουσιάζει ἀπό τόν στίβο τῆς ζωῆς, οἱ χριστιανοί δέν συμμετέχουν στίς τεράστιες κοινωνικές διεργασίες πού συντελοῦνται γύρω τους. Δέν ἀκούγεται ἡ φωνή τους ἐπάνω στά μεγάλα προβλήματα πού ἀπασχολοῦν σήμερα τούς ἀνθρώπους. Προτιμοῦν τή σιωπή κάι τήν ἀναδίπλωση στόν ἑαυτό τους. Ἀλλά καί ὅταν ὁμιλοῦν – συνεχίζουν οἱ ἐπικριτές - ὁ λόγος τους εἶναι χωρίς φλόγα. Χωρίς ἰκμάδα ζωῆς. Ἀδύνατος καί ὑποτονικός. Μοιάζει σάν νά εἶναι ξεπερασμένος. Σάν νά μήν ἀφορᾶ τούς σημερινούς ἀνθρώπους καί τίς παροῦσες συνθῆκες ζωῆς, ἀλλά ἀνθρώπους καί καταστάσεις παρωχημένων ἐποχῶν.

Εἶναι δύσκολο νά προσδιορίσουμε πόσο βάσιμες εἶναι οἱ αἰτιάσεις αὐτές. Ἀσφαλῶς ὑπάρχει μεγάλη δόση ὑπερβολῆς. Ὅμως, εἶναι ἐξ ἴσου βέβαιο ὅτι φανερώνουν καί τήν ἀνάγκη, τή δίψα τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου, γιά ἕναν γνησιότερο χριστιανικό λόγο. Γιά μιάν αὐθεντικότερη χριστιανική μαρτυρία.

Ὁ χριστιανικός λόγος, ἀδελφοί μου, εἶναι καρπός τῆς πίστεως. Αὐτό ὑπογραμμίζει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. «Ἔχοντες δέ τό αὐτό πνεῦμα τῆς πίστεως κατά τό γεγραμμένον, ἐπίστευσα διό ἐλάλησα, καί ἡμεῖς πιστεύομεν διό καί λαλοῦμεν». Χωρίς τήν προϋπόθεση τῆς πίστεως οὔτε μπορεῖ, μά οὔτε καί ἔχει τό δικαίωμα νά ὁμιλεῖ κάποιος γιά τό Χριστό. Ὁμιλοῦμε γι’ Αὐτόν στόν Ὁποῖο πιστέψαμε. Μαρτυροῦμε γι’ Αὐτόν πού ἀξιωθήκαμε νά γνωρίσουμε διά τῆς πίστεως. Διότι ἡ πίστη στή βαθύτερή της ὑπόσταση δέν εἶναι μιά θεωρητική ἀποδοχή ἤ μιά ἰδεολογική τοποθέτηση, ἀλλά ὁ ἐσωτερικός φωτισμός τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ δυνατότητα πού χαρίζει ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο νά Τόν ἀγαπήσει καί νά Τόν γνωρίσει. Καί ὅταν αὐτό ἐπιτευχθεῖ, τότε κι ἐμεῖς θά μποροῦμε νά ἐπαναλαμβάνουμε τόν λόγο τῶν Ἀποστόλων: «Οὐ δυνάμεθα ἡμεῖς ἅ εἴδομεν καί ἠκούσαμεν μή λαλεῖν» (Πράξ. δ΄, 20).

Σήμερα, ἄν ὑπάρχει κρίση ἀξιοπιστίας τοῦ χριστιανικοῦ λόγου, αὐτό ὀφείλεται ἐν πολλοῖς στό γεγονός ὅτι τόσο ἡ ἐκκλησιαστική μας διδασκαλία ὅσο καί ἡ μαρτυρία τῶν χριστιανῶν δέν ἀποτελοῦν μαρτυρία πίστεως. Ἐν ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ μιλοῦμε γιά χίλια δυό πράγματα, ὄχι ὅμως γιά «τό μυστήριον τοῦ Χριστοῦ»(Κολ. δ΄, 3), στό ὁποῖο θέλομε καί πρέπει νά πιστεύουμε. Ἡ πίστη μας ἐμφανίζεται σάν ἰδεολόγημα. Ὁ λόγος μας ἀποδεικνύεται χωρίς οὐσία. Ἡ μαρτυρία μας ἐκδηλώνεται ὡς ἰδεολογική διακήρυξη ἤ ἀντιπαράθεση πρός τά πιστεύματα τῶν ἄλλων.

Ἄν, λοιπόν, ἐπιθυμοῦμε ὁ λόγος καί ἡ μαρτυρία μας ὡς χριστιανῶν νά γίνουν ἀξιοπιστότεροι, τότε θά πρέπει νά ζωντανέψει ἡ πίστη μας. Ὁ «λόγος τῆς μαρτυρίας»μας (Ἀποκ. ιβ΄, 11) νά εἶναι «λόγοι τῆς πίστεως» (Α΄Τιμ. δ΄, 6) καί ὄχι «πλαστοί λόγοι» (Β΄ Πέτρ. β΄, 3). Χρειάζεται νά ἐνοικήσει μέσα μας τό Ἅγιο Πνεῦμα. Καί τότε, καθώς μᾶς ὑποσχέθηκε ὁ Κύριος, δέν θά λαλοῦμε ἐμεῖς ἀλλά τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, πού θά παραμείνει στήν καρδιά μας (Ματθ. ι΄, 20). ΑΜΗΝ!