ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΟΝΟΜΑΤΟΘΕΣΙΕΣ ΟΔΩΝ

Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου- πρ. Δημοτικού Συμβούλου Χίου & μέλους της εν λόγω Επιτροπής

 

Για να μην παρεξηγηθώ, ξεκινώντας, να πω ότι, για όσα γράφω εδώ, αφορμή μου έδωσε τοπική, έγκριτη και έγκυρη ειδησεογραφική ιστοσελίδα, η οποία πληροφορεί το κοινό τα δέοντα, περί πρόσφατης ονοματοθεσίας οδών, εκ μέρους του Δήμου μας.

Καταρχήν οφείλουμε να πούμε συγχαρητήρια στον Δήμο Χίου που, αποφάσισε, να αποδώσει τιμή σε ευπατρίδες ανθρώπους οι οποίοι τίμησαν και τιμήθηκαν από τον τόπο μας, μέσα από την επιτροπή ονοματοθεσίας οδών.

Βέβαια, οφείλω να σημειώσω ότι, εσφαλμένα αποφάσισε να αποδώσει την δέουσα τιμή μόλις 5 μήνες πριν από τις προσεχείς δημοτικές εκλογές κι ενώ επί τρία χρόνια δεν δημοσιοποιήθηκε κάτι σχετικά με τη δραστηριότητα της εν λόγω επιτροπής. Διότι κάθε κακοπροαίρετος μπορεί να υποθέσει το οτιδήποτε. Αντιπαρέρχομαι προσωπικά μια τέτοια σκέψη.

Ωστόσο, οφείλω να επισημάνω ορισμένες σκέψεις μου, μιας και κατά το παρελθόν διετέλεσα μέλος της εν λόγω επιτροπής:

 

* Συγχαρητήρια για την απόδοση τιμής στον μακαριστό Μητροπολίτη μας, κυρό Διονύσιο ο οποίος εποίμανε την Χίο επί 32 συναπτά έτη, τον μακροβιότερο του παρελθόντος αιώνος. Ένα μικρό λάθος που πρέπει να διορθωθεί. Είναι Διονύσιος ο Δ΄και όχι ο Α΄. Επίσης, προτιμότερο θα ήταν να δοθεί μια οδός πέριξ της Μητροπόλεως όπου και οι οδοί των περισσοτέρων διατελεσάντων Μητροπολιτών. Επί παραδείγματι, θα μπορούσε να μετονομαστεί η οδός Ουμπέρτ Περνό σε Μητροπολίτου Διονυσίου Δ΄ (και να δοθεί η Ουμπέρτ Περνό σε άλλο, ανώνυμο, δρόμο της πόλης μας) ή η οδός που συνδέει την οδό Μιχ. Λιβανού με την Αριέττας Λιβανού (έμπροσθεν κέντρου ΄΄Παγοποιείο΄΄) εφόσον απέχει μόλις 100 μέτρα από τον Μητροπολιτικό Ναό. Στο Βαρβάσι και στο σημείο που εδόθη δεν γνωρίζω ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί.

 

* Συγχαρητήρια και για την μετονομασία της οδού Λεωφόρος Ενώσεως σε Αεροπόρου Περρίκου. Ο Περρίκος ήταν γενναίος αεροπόρος και συνέβαλε τα μέγιστα στον αγώνα υπέρ του έθνους. Αξίως προβάλλεται πρεπόντως από την μετονομασία αυτή. Όμως, το <<Ενώσεως>>δόθηκε προς ενθύμηση της απελευθέρωσης της Χίου από τους Τούρκους το 1912 (εξ ου και η ένωση με την υπόλοιπη, ελεύθερη, Ελλάδα), εξαιτίας του γεγονότος ότι στην ευρύτερη αυτή περιοχή και δι΄ εκείνης της οδού διήλθαν οι Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και απελευθέρωσαν το νησί μας. Μήπως το γεγονός αυτό δεν πρέπει να υποτιμάται αλλά να υπενθυμίζεται ? Γιατί, δηλαδή, βάζουμε σε δεύτερη ΄΄μοίρα΄΄ το όλο γεγονός για να προβάλλουμε ένα πρόσωπο (δηλαδή μέρος του όλου) του ιδίου η παρεμφερούς γεγονότος (δηλαδή την τιμής και προάσπισης της πατρίδας μας) ? {Η επάρατος επταετία την είχε ονομάσει 21^ης Απριλίου 1967 και μετονομάστηκε στη συνέχεια, με την μεταπολίτευση, σε Λεωφόρο Ενώσεως. Και μόνο για τούτο έπρεπε να διατηρηθεί ως έχει, για ιστορικούς καθαρά λόγους και σε ένδειξη σεβασμού στους ανθρώπους της μεταπολίτευσης}.

 

* Συγχαρητήρια και για την ονοματοδοσία άλλων οδών με ονόματα γνωστών συμπολιτών μας. Όμως, μήπως πρέπει να οριοθετήσουμε κάποια κριτήρια ώστε να μην ευτελίζεται ο θεσμός ? Διάβασα για την ονοματοδοσία δρόμων με ονόματα ανθρώπων που, ενδεχομένως, το αξίζουν. Όμως, οποιοσδήποτε θέλει να τιμήσει ένα πρόσωπο, εισηγείται την ονοματοδοσία δρόμου, δίχως να ΄΄ζυγίζεται΄΄ η βαρύτητα της προσφοράς του, έναντι άλλων ? Για παράδειγμα, ο αείμνηστος Νίκος Γιαλούρης δώρισε ολόκληρη τη συλλογή του στο Δήμο Χίου. Μιλάμε για εκατοντάδες έργα μεγάλης καλλιτεχνικής, συναισθηματικής αλλά και χρηματικής αξίας. Και ο Δήμος ΄΄του έδωσε΄΄ ένα μικρό δρομίσκο 50 μέτρων στην περιοχή Αγ. Γεωργίου Ορφανού. Καλώς ή κακώς (όσο και αν ακούγεται παράξενο πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και το εάν υπάρχουν δρόμοι προς ονοματοδοσία τη συγκεκριμένη περίοδο. Διότι μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν υπήρχαν. Τελευταία, με τον οικοδομικό οργασμό και την επέκταση της πόλης, δημιουργήθηκαν, κυρίως στις συνοικίες). Σήμερα, όμως, ακούγονται ονόματα που κανείς δεν αντιλέγει ότι προσέφεραν στον πολιτισμό και τις τέχνες, όμως έδωσαν στη Χίο τόσα πολλά που πρέπει να προβληθούν, υπεραρκούντως,  τοιουτοτρόπως ?

 

* Να γίνονται ονοματοδοσίες με σειρά προτεραιότητας. Η αείμνηστη διδασκάλισσα Κυριακούλα (Κούλα) Αλογοσκούφη (το γένος Καράλη) δώρισε στο Δήμο Χίου το διαμέρισμά της στην Κυψέλη Αθηνών (περί τα 110 τ.μ.) και ο Δήμος Χίου εισέπραττε ενοίκια από τη δωρεά αυτή. Αφιέρωσε ο Δήμος μια οδό στο όνομά της ? Το εισηγήθηκα κατ΄επανάληψην επί της προηγούμενης δημοτικής Αρχής αλλά εις μάτην (εύχομαι να μην είναι τα ίδια άτομα τότε και σήμερα στην επιτροπή αυτή !).  Υπάρχουν πάμπολλα κληροδοτήματα που φέρνουν στο Δήμο αρκετά χρήματα, αλλά ανέπτυξαν και πλούσιο κοινωνικό έργο, άξιο προς μίμηση. Τούτα είναι κυρίως εκ των πρώην Δήμων του νησιού αλλά και από την πρώην Σχολική Εφορεία. Δόθηκε κανένας δρόμος για τους ευπατρίδες αυτούς, ένεκα των οποίων ακόμη τα σχολεία της Χίου δεν έχουν στερηθεί το πετρέλαιο για τη θέρμανση των μαθητών ? Ή μόνον φθάσαμε στο σημείο να εισηγούνται στην υπό αναφορά επιτροπή, ονοματοδοσίες οδών εξ ονομάτων ακόμη και για απλώς διατελέσαντες αιρετούς της τοπικής αυτοδιοίκησης, άγνωστο με ποια κριτήρια (ίσως ψηφοθηρικά- και δεν αναφέρομαι στην παρούσα δημοτική αρχή), με μοναδικό κίνητρο να υποχρεωθούν οι οικογένειες των εκλιπόντων να στηρίξουν τους εισηγητές της ονοματοδοσίας. Σημεία των καιρών και αυτά !    

 

Σε όλα αυτά πρέπει κάποιος να απαντήσει καλοπροαίρετα. Και κυρίως να γνωρίζει ο κόσμος τι θα ψηφιστεί στο Δημοτικό Συμβούλιο εκ των προτέρων. Όχι να ενημερώνεται εκ των υστέρων, ευρισκόμενος προ τετελεσμένων γεγονότων, όπου και η έκφραση της όποιας άποψης, όσο ευγενικά και κομψά κι αν προβληθεί, μπορεί να χαρακτηριστεί από τους ρομαντικούς του είδους, ως προσβλητική. <<Το προλαμβάνειν επωφελέστερον του θεραπεύειν>> !